வழிகளின் சந்திப்பில் விழிகள் பேசும் காதல், ரயிலின் தடங்களில் உயிர் ஓவியம் உண்டாக்கும் நெஞ்சின் வரிகள், தண்ணீரின் மெல்லிய மழையில் முளைத்த காதல் மலர், உன் நினைவின் நிழலிலும் என் மனத்தின் எழுத்துக்களில் சேரும் பக்கங்கள்.
அந்த தருணங்கள் சொன்ன சொற்பொழிவு, உணர்வுகளின் மௌன மொழியில் நம்மை வார்த்த கவிதை, வழியினில் எங்கள் நடைகள் சேர்ந்து சில ஓவியங்கள் வரைந்தன, தடங்களின் ஓசையில் நம் உறவின் தாளங்கள் எழுதப்பட்டன.
ஒவ்வொரு முறை உன் கண்களை நோக்கும்போது நானும் என்னுள் ஓர் புதிய உலகை கண்டேன், ரயிலின் பயணம் போலவே எங்கள் பயணமும் தொடர்ந்தது, தடங்களின் ஒலிகள் சத்தமாக நம் காதலின் இதழ்கள்.
மௌனத்தின் இனிமையிலே நம் இதயம் பேசியது, வார்த்தைகள் தேவை இல்லாமல் மனது இணைந்தது, கண்கள் மட்டும் பேசும் பாசத்தில் காதல் உறுதியானது, ஒவ்வொரு முறை உன் சிரிப்பு என் இதயத்தில் ஓவியமாய் பொறித்தது.
நம் காதலின் தடங்களில் நம்பிக்கை உருவாகியது, தோழமை எனும் பெயரில் நம் உறவு மலர்ந்தது, பாதையின் ஒவ்வொரு நொடியும் பிரமாதமாக அமைந்தது, உன் கரங்கள் என் கைபிடித்த போது மனம் முழுதும் நிம்மதியாகியது.
மழையின் பொழிவில் நம் நினைவுகள் உதிர்ந்தது, பூக்களின் மணத்தில் நம் காதல் நெஞ்சில் மலர்ந்தது, மழைத்தூவியின் முத்தம் போல உன் சிரிப்பு என் உயிர், உன் கண்களின் தீபம் எனை வழிநடத்தும் வீசல்.
காதல் எனும் பெயரில் நம் வரிகளின் பயணம், உறவின் கனவில் நம் மனம் ஒன்றாய் சேர்ந்தது, வாழ்வின் எல்லையில் நம் இதயம் துடித்தது, உன் நினைவுகள் என் வாழ்வின் மூச்சாகியது.
மௌனத்தின் வார்த்தைகள் நம் இதயத்தின் மொழி, உன் சிரிப்பில் என் வாழ்வின் அத்தியாயங்கள், ஒவ்வொரு சந்திப்பிலும் உன்னால் நிறைந்தது என் நெஞ்சம், உன் புன்னகை எனை வழிநடத்தும் நட்சத்திரம்.
மழையெனும் போதில் நம் காதலின் சுவடுகள், நம் உயிரின் பாதை வழியில் எழுதப்பட்ட வரிகள், விழிகளின் சந்திப்பில் தோன்றும் அன்பின் நிறம், நம் காதல் எனும் ஓவியத்தின் நிறமாய் மாறியது.
