Posted by: சாக்ரடீஸ்
« on: December 02, 2025, 09:30:51 PM »சிலர் யோசிப்பார்கள்
யாரைக் காதலித்து தோல்வி அடைந்தது
இந்த மழை அதனால்தான் இப்படி
வானின் கரும் மேகங்களில் இருந்து
கண்ணீராய் கனத்த சோகமாய்
தாரை தாரையாகக் கொட்டுகிறது.
நினைவுகளின் மேகம் கூடி நிற்கும் போது
மின்னல் ஒரு வலியாய் பாய்ந்து பிளக்கும்
ஆகாயம் தாங்காமல் துடிக்கும் போது
துளியாக உடைந்து
துளியாக உருண்டு
துளியாக உதிர்ந்து
பூமிமேல் விழுந்து அழுகிறது.
ஆனால்…
மழை ஒருபோதும் பலவீனம் இல்லை
அது பொறுமையின் சிலையே
அது அமைதியின் உச்சமே.
ஒவ்வொரு துளியும்
ஒரு உறுதிமொழி
ஒரு பிரார்த்தனை
ஒரு பயணத்தின் முதல் அடி.
மலையின் பாறைகள்
எழுந்து நின்றாலும்
அவற்றின் கடினமான
வலிமையான மார்பில்
மழை தன் விரல்களை நுழைத்து
இடுக்குகளைத் தேடி
பிளவுகளை விரித்து
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய்
பொறுமையாய்ப் பயணித்து
இறுதியில் கடலையே சேர்ந்து விடும்.
கல்லாய் இறுகிய நெஞ்சங்களும்
அதன் முன் தோற்றுப் போகும்
ஏனென்றால் மழைக்கு
வலிமை இல்லை என்று நினைப்பவர்கள்
அதன் மென்மையை மறந்து விடுகிறார்கள்
மென்மையே உலகை வென்றது என்பதை
மழை தன் வாழ்வியலில் காட்டுகிறது.
காதலில் தோற்றதாக நினைத்து
வானம் அழுதாலும்
அந்தக் கண்ணீரே
பூமியின் வயிற்றில்
பசுமையாய்ப் பிறக்கும்.
ஒரு சிறு விதையின் மீது
ஒரு துளி விழுந்தால் போதுமே
அது மரமாகும்
அது காடாகும்
அது வாழ்வாகும்.
அதனால் தான்
மழை அழுவதில்லை
மழை புன்னகைக்கிறது.
ஒவ்வொரு துளியும்
ஒரு புதிய தொடக்கத்தின்
முத்திரையாய் விழுகிறது.
இன்று
நீர் வடிவில் வந்தாலும்
பின்னர் பூவாக
பின்னர் காற்றாக
பின்னர் வானவில்லாக
பின்னர் மழையாக திரும்பி வரும்.
காதல் என்றும் தோற்று போவதில்லை
நாம் அதை காதல் தோல்வி
என்று நினைக்கிறோம்
அது உண்மையில் ஒரு விதை
விழுவது தோல்வி இல்லை
விழுந்த இடத்திலிருந்து
முளைப்பது தான் வெற்றி.
எனவே…
மழை பெய்யட்டும்.
அதன் கண்ணீரில்
நனையட்டும் நம் நெஞ்சம்.
ஏனென்றால்
அந்த நனைவில்தான்
நமது உடைந்த காதல்களும்
ஒரு நாள் பூக்களாகும்.
மழை உணர்த்துவது
மனம் விட்டு அழு ஆனால் நிற்காதே.
விண்ணை தாண்டி விழு ஆனால் முளைத்தெழு.
அதனால் தான்
இந்த மழை
எப்போதும் அழகாய்
எப்போதும் வலிமையாய்
எப்போதும் நம்பிக்கையாய்
பெய்கிறது… பெய்கிறது…. பெயிந்து கொண்டே இருக்கிறது
யாரைக் காதலித்து தோல்வி அடைந்தது
இந்த மழை அதனால்தான் இப்படி
வானின் கரும் மேகங்களில் இருந்து
கண்ணீராய் கனத்த சோகமாய்
தாரை தாரையாகக் கொட்டுகிறது.
நினைவுகளின் மேகம் கூடி நிற்கும் போது
மின்னல் ஒரு வலியாய் பாய்ந்து பிளக்கும்
ஆகாயம் தாங்காமல் துடிக்கும் போது
துளியாக உடைந்து
துளியாக உருண்டு
துளியாக உதிர்ந்து
பூமிமேல் விழுந்து அழுகிறது.
ஆனால்…
மழை ஒருபோதும் பலவீனம் இல்லை
அது பொறுமையின் சிலையே
அது அமைதியின் உச்சமே.
ஒவ்வொரு துளியும்
ஒரு உறுதிமொழி
ஒரு பிரார்த்தனை
ஒரு பயணத்தின் முதல் அடி.
மலையின் பாறைகள்
எழுந்து நின்றாலும்
அவற்றின் கடினமான
வலிமையான மார்பில்
மழை தன் விரல்களை நுழைத்து
இடுக்குகளைத் தேடி
பிளவுகளை விரித்து
பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய்
பொறுமையாய்ப் பயணித்து
இறுதியில் கடலையே சேர்ந்து விடும்.
கல்லாய் இறுகிய நெஞ்சங்களும்
அதன் முன் தோற்றுப் போகும்
ஏனென்றால் மழைக்கு
வலிமை இல்லை என்று நினைப்பவர்கள்
அதன் மென்மையை மறந்து விடுகிறார்கள்
மென்மையே உலகை வென்றது என்பதை
மழை தன் வாழ்வியலில் காட்டுகிறது.
காதலில் தோற்றதாக நினைத்து
வானம் அழுதாலும்
அந்தக் கண்ணீரே
பூமியின் வயிற்றில்
பசுமையாய்ப் பிறக்கும்.
ஒரு சிறு விதையின் மீது
ஒரு துளி விழுந்தால் போதுமே
அது மரமாகும்
அது காடாகும்
அது வாழ்வாகும்.
அதனால் தான்
மழை அழுவதில்லை
மழை புன்னகைக்கிறது.
ஒவ்வொரு துளியும்
ஒரு புதிய தொடக்கத்தின்
முத்திரையாய் விழுகிறது.
இன்று
நீர் வடிவில் வந்தாலும்
பின்னர் பூவாக
பின்னர் காற்றாக
பின்னர் வானவில்லாக
பின்னர் மழையாக திரும்பி வரும்.
காதல் என்றும் தோற்று போவதில்லை
நாம் அதை காதல் தோல்வி
என்று நினைக்கிறோம்
அது உண்மையில் ஒரு விதை
விழுவது தோல்வி இல்லை
விழுந்த இடத்திலிருந்து
முளைப்பது தான் வெற்றி.
எனவே…
மழை பெய்யட்டும்.
அதன் கண்ணீரில்
நனையட்டும் நம் நெஞ்சம்.
ஏனென்றால்
அந்த நனைவில்தான்
நமது உடைந்த காதல்களும்
ஒரு நாள் பூக்களாகும்.
மழை உணர்த்துவது
மனம் விட்டு அழு ஆனால் நிற்காதே.
விண்ணை தாண்டி விழு ஆனால் முளைத்தெழு.
அதனால் தான்
இந்த மழை
எப்போதும் அழகாய்
எப்போதும் வலிமையாய்
எப்போதும் நம்பிக்கையாய்
பெய்கிறது… பெய்கிறது…. பெயிந்து கொண்டே இருக்கிறது
