Post reply

Note: this post will not display until it's been approved by a moderator.

Name:
Email:
Subject:
Message icon:

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview


Topic Summary

Posted by: Vethanisha
« on: Today at 12:37:29 PM »

எனக்குள் நான் 🧐

ஆயிரம் கேள்விகள்
என்னுளே கேட்டுத்தான்
என்னையே வடிவமைத்தேன்
இந்த உலகிற்காகத்தான்

நல்லதைக் காண 
அழகாய் வடித்தேன்
கண்களைத்தான்

இனியச் சொற்களை
பேசி  இன்புற
இரண்டாய் செதுக்கினேன்
இதழ்களைத்தான்

கண்முன் நடக்கும்
பல அவலங்களை காண முடியா
இறுக்கி மூடிக்கொண்டேன்
 இமைகளைத்தான்

நிறைகளை மறைத்து
குறைகளை மட்டும்
பேசுமெனில் அவற்றையும்
பூட்டிக் கொண்டேன் நானாகத்தான்

அடிமேல் அடிபட்டு
பல இன்ப துன்பங்களைத் தாங்கி
நல்லோர் கதைகள் பல கேட்டு
தெளிவாய் என்னை செத்துக்கினும்

பிறரின் வார்த்தைக்கு
துக்கப்பட்டு
என் சுயத்தை இழப்பது
ஏனோ

அடுத்தவர் இன்பத்தை
மட்டும் யோசித்து
என் உறக்கம் இழப்பது
ஏனோ

ஊருக்காக உறவுக்காக 
தன்னிலை மறந்த
வாழ்க்கையின் அர்த்தம்தான்
ஏனோ

அழகாய் வடிவமைத்த என்னை
நானே என் எண்ணங்களால்
இடித்தெரிவதும்
ஏனோ

எனக்குள் நானாய்
இல்லாமல்
எனக்காய் நான் வாழ
என்னுள் இருந்து
என்னை பார்க்கிறேன்

இனி என் எண்ணம் போல் வாழ்க்கை
உடைந்த என்னை நானே புதிப்பிக்க ♥️
Posted by: TiNu
« on: November 27, 2025, 02:02:45 AM »



ஒற்றை தாய்..
==========

அம்மா! என் அன்பு அன்னையே !
முன்பெல்லாம் நீதான்  என் முதல் எதிரி !
நான் எது வேண்டுமென கேட்டாலும்
ஒருமுறைக்கு பலமுறைகள் யோசித்து
அவசியமானத்தையே அனுமதித்தாய்!
என்னை செய்யாதே என தடுத்த செயலுக்காக
பலமுறைகள் உன்னை சாடியிருப்பேன்.

உண்ணும் உணவில் சில தடைகள்...
உடுத்தும் உடையில் விதிமுறைகள்..
உரையாடல் பொழுதில் சில திருத்தங்கள்..
உலகை ரசிக்க, நினைக்கையில் தடைகள்...
என் மனதில் கோபம் கொப்பளிக்க..
இவள் என்ன பைத்தியமா? நம்மை
ஏன் இப்படி கடுமையாக வாட்டுகிறாள்..
இவள் மனித இனம் தானே? நம்மை
ஏன் இப்படி கொடுமை செய்கிறாள்..

உன்னை பல நாட்கள் திட்டி தீர்த்தேன்..
இவள் என்ன மனுஷியா இல்லை கல்லா?

தந்தையில்லா எனை நீ ஆளாக்க..
உனது உன்னத அன்பை அடக்கி,
உனது தாய்மையை கல்லாக்கி..
உன் மனதினை, ஓர் ஆடவனாக்கி..
என்னை ஆளாக்கி இருக்கின்றாய்..
உன்னை தலை வணங்குகின்றேன் ... தாயே..

ஆனால் என் மனதில் 1000 வினாக்கள்..
இது தான் ஓர் ஒற்றை தாயின் உருவமா?.
இன்று என்னை இவ்வுலகம் மெச்சும்..
உன்னத மகளாக ஊருக்கு கொடுத்தாய்..-இதற்கு .
அம்மா! உன்னை மனதார மதிக்கிறேன்.

ஆனால் தாயே ..  ஒன்றை நீ மறந்துவிட்டாய்
அம்மா! உன் தாய்மையை கல்லாக்கி.
இந்த உலகுக்கு ஒரு நல்ல மகளை கொடுத்தாய்..
இதனால்  நீ உன் தாய்மையை இழந்தாய்..
நானோ என் அன்னையை இழந்தேன்...
இது விதியா? இல்லை இது தான் வாழ்க்கையா?
Posted by: SweeTie
« on: November 26, 2025, 06:29:29 PM »

என் மனதில் ஓடும் ஆயிரம் எண்ணங்களுக்கு
விடைதெரியாமல் இன்று தவிக்கிறேன்
அழகான ஓவியமாக இருந்த உன்னை
சிற்பமாய் என் இதயத்தில் வடித்தேன்
 கால ஓட்டத்தில் ஒரு கந்தர்வ வாழ்க்கை அது

தேவதைகளையும் மிஞ்சிய அழகி  நீ
தினமும் உன்னை   ஆராதித்தேன்
உன்னை படைத்த பிரமனை வியந்தேன்
சித்திரத்தேரிலே தங்க சிலையாக பவனி வந்தாய் 
பார்த்து பார்த்து புளகாங்கிதம் அடைந்தேன்
\
பழைய கஞ்சி ஆறிப்போனதுபோல,  காலம்கடக்க
உன் அழகிலும் சில மாற்றங்கள் ஏற்பட
உன்மீது என் நாட்டம் குறையலாயிற்று
புதிய உறவுகள் என்னை அண்டத்தொடங்கின
நானும் புதிய மாற்றங்களுக்கு அடிமையானேன்

என் அறிவு மழுங்கியது ஆண்மை தலை தூக்கியது
அழகு சிலையாயிருந்த உன்னை
அறியாமை எனும் உளி கொண்டு அலங்கோலமாக்கினேன்
கடும் சொற்களால் உன்னை கீறி கிழித்தேன்
உடலில் சிதைவுகள் உண்டாக்கினேன்

பெண்மைக்கே உரித்தான பொறுமை உன்னை
பேசாமடந்தையாக்கி என் கொடுமைகளை
பொறுத்துக்கொள்ளும் பூமாதேவியாகிவிட்டது
வெயிலிலும் மழையிலும் எப்படி நீதவித்தாயோ 
என் சுகபோக வாழ்க்கையில் இதை எல்லாம்.
 எண்ணி பார்த்ததில்லை  இன்றுவரை

காலம் என்னை குத்திக்காட்ட தவறவில்லை
தனிமரமாக நிற்கும் என்னை இன்று
தங்குவார் யாருமில்லை
சுற்றிநிற்கும் கறையான்கள் மட்டுமே தஞ்சம்
முற்பகல் செய்யின் பிற்பகல் விளையும் என்பார்
நான்மட்டும் என்ன விதிவிலக்கா?
 மாற்றங்கள் மாறாதவை என உணர்கையில்
வாழ்க்கையின் இறுதிப்படியில் நின்றுகொண்டிருக்கிறேன்





 
Posted by: Ninja
« on: November 26, 2025, 12:05:17 PM »

உள்ளத்தை துளைக்கும்
நெடிய
நினைவுக்குழியின் ஆழத்திலிருந்து
மேலெழும்பி வருகிறேன்.
கரையேறி வந்தடைந்த முகட்டிலிருந்தும் மீண்டும் உள்ளிழுக்கிறது நினைவுக்குழி

வீழ்ந்தாலும் மீண்டெழ வைக்கும்
மீண்டாலும் மீண்டும் விழ வைக்கும்
இந்நினைவுக்குழியின்
ஒவ்வொரு பிளவிலும்
சொல்வதற்கு ஆயிரம் கதைகள் உண்டு.
மீண்டும் மீண்டும் ரணங்களை
கீறிப் பார்த்து,
சிதலங்களின் சாளரங்கள் வழி
வானம் பார்த்து
ஆறுதலடையும் ஓர் எளியவன் நான்

மாபெரும் இம்மனக்கோட்டையின்
மதில் மேலேறி
என்னை நானே ஆசிர்வதித்துக் கொள்ளும் சில கணங்கள்
உங்களுக்கு புரியாமல் போகலாம்
உங்கள் ஆழ்மனக் காயங்களின்
மீதேறி ஒரு நடனம் புரிந்து பாருங்கள்
பின் நீங்களும்
உங்கள் மதில்களின் மீதேறி
உங்களின் மீட்பராவீர்கள்

இதற்கெல்லாம் நான் அஞ்சியிருந்தேன்
இதற்கெல்லாம் நான்
காரணமாயிருந்தேன்
இதற்கெல்லாம் நான்
விலகியிருந்தேன்
என இடையறாத
இந்த கரையேறுதல்களில் வழி
எனை நானே கற்று தேர்ந்தேன்.

நெருங்குதலும், விலகுதலும்
ஒரு வேடிக்கையென
விளையாடிய பார்த்த
தருணங்களை மலை முகட்டிலிருந்து
திரும்பி வர முடியாத தூரங்களுக்கு
வலசை போகும் பறவைகளுக்கு
பரிசளித்தேன்
அவை மீண்டும் திரும்பி வரக்கூடும்
எனினும் கரையேறுதலில்
கைதேர்ந்தவன் நான்.

இருப்பினும் நான் கரையேற முடியாத தொலைவுகளையும்
தொட்டுவிட முடியாத தூரங்களையும்
திரும்ப திரும்ப தேடிப் போகின்றேன்
இந்த விழைவு தான்
கொஞ்சமேனும் எனை இன்னும்
வாழ வைக்கிறது
இந்த தேடல் தான் இன்னுமேனும்
கொஞ்சம் எனை உயிர்ப்போடு
வைத்திருக்கிறது.

நான்,
செல்வதற்கு பாதைகள் இல்லாதவன்
வாழ்வதற்கு தேசங்கள் இல்லாதவன்
ஆனால் ஏறுவதற்கு
சில மலைகளும்
சில கரைகளும்
சில கதைகளும்
என்னிடம் உண்டு
அதுவே என் வாழ்வின் மீதான பிடிப்பு
Posted by: Shreya
« on: November 26, 2025, 03:14:13 AM »



மௌனமே அவளது பதில்…!

யாரடா இவள் இவ்வளவு கல் நெஞ்சுக்காரி?
இவளை உடைப்பது கஷ்டம் போலே…
ஆணவம் பிடித்தவள், இரக்கமற்றவள்,
கருணை என்ற சொல்லே அவளகத்தே இல்லை.
புன்னகை கூட முகத்தோடு பிணக்காயிருக்க,
உணர்வுகளை மறந்த கல் சிலை போல அவள்.

இவளை யாருக்கு பிடிக்கும்?
அழகை மட்டும் தாங்கி நிற்கும் அவள்…
அவளுக்கு நான் பணிவது தகுதி இல்லாததற்கே.
இவள் உள்ள உலகத்துக்கு
அவள் என்ன பயன் கொடுத்திருப்பாள்?

எத்தனை இழிந்த பேச்சுகளுக்கும்
அவள் சுலபமான இலக்கா இருந்திருக்கிறாள்.
வார்த்தைகளே இல்லாமல் போனாலும்
அவளை வசைபாட உலகம் தயாராகத்தான் இருக்கும்.

ஆனா அவள் என்ன பாவம் செய்தாள்?
இந்தப் பெண்ணாய் பிறந்ததைத்தவிர…?

அவள் உள்ளத்திற்குள் சென்று பார்த்தால் தான் தெரியும்—
எத்தனை துண்டுகளாய் உடைந்து கிடக்கிறாள் அவள்!
கல்லாய் தெரிந்தாலும் அவள் நினைவுகள்,
கடலாய் பொங்கும் கனவுகளைக் கொண்டவள்.

வெளியில் கல் சிலைபோல் தெரிந்தாலும்,
உள்ளே சென்றுப் பார்ப்பாய்—
அவள் ஒரு அழகிய கலை.
உலகம் வீசும் கற்கள் எல்லாம்
அவளுக்கு வெற்றியின் படிக்கட்டுகள்.

அவள் தேடும் உலகம் வெளியில் இல்லை…
அவளுள் தான் இருக்கிறது.
அவளின் எண்ணக்குரல்கள்
அவளை மலராகவும், புயலாகவும் மாற்றும்.

அவள் கண்கள் மூடப்பட்டிருக்கலாம்,
காதுகள் கேட்காமல் இருக்கலாம்,
உதடுகள் சிரிப்பை மறக்கலாம்—
ஆனா அவளது எண்ணங்களை
நீயால் ஒருபோதும் சிறை பிடிக்க முடியாது!

எத்தனை கேள்விகள், கிண்டல்கள், விமர்சனங்கள் வந்தாலும்
அவை அவளை முட்டுவதில்லை—
அவள் இருக்கும் சிந்தனை குகைகளில்.

அவள் அனுமதிக்காவிட்டால்
காற்றே கூட அவளிடம் நெருங்க முடியாது.
பறக்க துடிக்கும் பறவையைப்போல்
ஆயிரம் கனவுகளுடன் அவள்!
ஆனால் அவளை பலவீனப்படுத்த
லட்சம் குழப்பங்களும் முன் நிற்கும்.

அதற்கும் மேலே அவளது மனஉறுதி.
உலகம் எவ்வளவு காற்றை வீசினாலும்—
காணாமல் ஆக்க முயன்றாலும்—
அவள் ஒருபோதும் மாறப் போவதில்லை.
அனைத்தையும் தாண்டி
இந்த பூமியையே வெல்வாள் அவள்!

இனி அவள் பேசப் போவதில்லை…
அவளது மௌனமே எல்லா கேள்விகளுக்கான பதில்..!
Posted by: Thenmozhi
« on: November 26, 2025, 02:05:21 AM »

                  மானிடனே!

மண்டை ஓட்டினுள் மானிட மூளையினை இறைவன் படைத்தது ஏன் தெரியுமா?
மதியால் தான் உன்னையும், உலகத்தையும் காப்பாற்ற வேண்டும் என்று!
மானிடனே அதை மறந்த நீ உன்னையும்,உலகத்தையும் சிறு துண்டுகளாய் உடைக்கின்றாயே!

ஒருவன் பாட்டு பாடினால் ,இவனுக்கு பாடத்தான் தெரியும் படிக்க தெரியாதென்பாய்!
ஒருவன் நன்றாக படித்தால்,இவன் படித்து என்ன கிழிக்கப் போறான் என்பாய்!
ஒருவன் நன்றாக விளையாடினால்,இவன் உருப்பட மாட்டான் என்பாய்!

வளர்ந்து வரும் தொழில்நுட்பத்தை உலக வளர்ச்சிக்காக வித்திடு!
வக்கிர எண்ணத்திற்குள் புதைத்து விடாதே!
வளமாக வீதி விதிமுறைகளை கடைப்பிடிக்காமல் ,எத்தனை இழப்புக்கள் மூளைச் சாவுகள்?

உண்ண உணவின்றி,உடுக்க உடையின்றி ,தங்குமிடமின்றி தவிக்கும் மானிடர் ஒருபுறமிருக்க!
உயிரைக்கொடுத்து பால் அபிக்ஷேகம் நடிகர்களுக்கு இன்னொருபுறம்!
உனக்கு கடவுள் பாதுகாப்பாக தந்த  மூளையை செவ்வனவே பயன்படுத்தாமல் ,
சிதறடித்துவிட்டாய்!
உண்ணும் உணவில் போசனை இன்றி நோய்களும்,இளம் சாவுகளும்!
உடற்பயிற்சி இன்றி உடல்,உளச் சோர்வுகளுடன் நடமாடும் மானிடரே!

உழைக்கும் கரங்களை உயர்த்தி விடு!
உலக உயிர்களை உளமார நேசி!
உதவி செய்வதில் உத்தமனாய் இரு!
உலக வளர்ச்சிக்கு உன் அறிவை காணிக்கையிடு!
உளமார வாழ்த்திடு மற்றவர்கள் திறமைகளை!

உன் மதியினை சிறப்பாக பயன்படுத்திடு மானிடனே!
உன்னையும் பாதுகாத்து உலகத்தையும் சிதறிடாமல் பாதுகாத்திடு மானிடனே!





Posted by: சாக்ரடீஸ்
« on: November 25, 2025, 11:40:03 AM »

சுயபரிசோதனை

மற்றவரின் சிந்தனையோ
மற்றவரின் பார்வையோ
நம் கையில் பிடிக்க முடியாத சமுத்திரம்

அவர்களின் அனுபவம்
அவர்களுக்கென ஓடும் நீரோடை
அவர்களின் உணர்ச்சி
அவர்களுக்கென உயரும் அலை
அவர்களின் நினைவுகள்
அவர்களுக்கென அமைந்த கரை

நாம் எவ்வளவு அருகில் நின்றாலும்
எவ்வளவு தூரம் நின்றாலும்
அந்த கடலின் அமைப்பு
மாறாது, மாற்றவும் முடியாது.

ஆனால்

நம்முள் எழும் நுரை அலைகளை
நாம் அமைதியாக கேட்கலாம்
நம் மனத்தில் சேரும் இருள் மேகங்களை
நாம் மெதுவாக சிதறடிக்கலாம்

அதற்கு
ஒரு சிறிய சுயபரிசோதனை
நமக்கு அவசியம்

நம்முள் மறைந்திருக்கும்
ஒளி எது?

நம் குரலை அமைதியாக தாங்கும்
துணிவு எது?

எந்த நேரத்தில்
மனம் தளருகிறது?

எந்த பழைய காயம்
இன்றைய முடிவை தடுக்கிறது?

எந்த ஒரு நல்ல படி எடுத்தால்
நாளை வெளிச்சமாகும்?

எந்த ஒரு தெளிவான முடிவு எடுத்தால்
அறிவின் கதவு திறக்கும்?

எந்த பிழை நிழலாக
நம்மை தொடர்கிறது?

எந்த தவறு
நம் பாதையை குலைக்கிறது?

இப்படியான கேள்விகளை
நமக்குள் நாமே கேட்டுக் கொண்டு
அதற்கு நேர்மையாக பதில் சொன்னால்
அது நம்மை சரியான பாதையில் நடத்தும்

இன்று நம்முள் பார்க்கும் உண்மை
அதுவே நம் நாளைய திசையை
வலிமையாக்கும்

நம் மனதின் காற்றை சுத்தமாக்கும்
அதீத சிந்தனையை ஓரமாக்கும்
அவசரத்தின் ஓட்டத்தை அடக்கும்
உள்ளே மறைந்துள்ள பயத்தை
மெதுவாக இறக்கி விடும்

நாம் உலகத்தை மாற்ற முடியாது
ஆனால்
நம்மை நாமே
எப்படி செதுக்கிக் கொள்கிறோம்
என்பது நம் கையில் மட்டுமே

தெளிவாக நடப்பது
வெற்றியின் முதல் படி
அமைதியாக பேசுவது
ஞானத்தின் முதல் எழுத்து
நம்மை நாமே அறிதல்
வாழ்வின் மிக பெரிய வெற்றி

எத்தனை பார்வைகள்
மோதும் இந்த உலகத்தில்
முதலில் நம்மையே
படிக்கக் கற்றுக்கொண்டால்
எந்த சூழலிலும்
நாம் தளராமல் நிற்க முடியும்.
Posted by: Yazhini
« on: November 25, 2025, 07:07:03 AM »

வெளியே கரடுமுரடாக தெரியும்
அவளுள்தான் எத்தனை வெட்டுகளும் காயங்களும்...
சில வெட்டுகளும் பிளவுகளும்
அவள் கரம் மற்றும் பாதத்தில்
மட்டுமல்ல இதயத்திலும் தென்படுகிறது

மென்மையானவளை சிதைத்து துகள்களாக
சூழல் மாற்றினாலும் - தன்னை
மீண்டும் செதுக்கிகொள்ளும் கல்கி அவள்
தவறிழைத்து அதில் பயிலும்
கால நதியின் மாணவி அவள்...

அவளுள் நிகழும் மாற்றங்களை
யாராலும் கணிக்க முடியாது
ஏன் பலநேரங்களில் அவளாலும்
கணிக்க தான் இயலாது

அவளை உட்புகுந்து சிதைப்பவருக்கும்
சில நேரங்களில் புகலிடம் தரும்
புரியாத புதிர் அவள்...

வெட்டப்படுவோம் என்று அறிந்தே
பலிபீடத்தின் மேல் உறங்கும்
ஆட்டுக்குட்டி அவள்...

சில நேரங்களில் தன் சிறகுகளை
தானே கத்தரித்து கொள்ளும்
பறவை அவள்...

அனைத்திற்கும் ஒரு வட்டமிட்டு
அதனுள் மட்டும் வசிக்கும்
விசித்திரம் அவள்...

முழுமையாக சிதையும் முன்
சிலரை கரைசேர்த்து விட
தள்ளாடும் தோணி அவள்...

அவளின் சிரிப்பிலும் கண்ணீர் துளிகளின்
சாயல் உண்டு...

அவளே காலத்தின் பதுமை
முடிவடையா தேடல்
வழியறியா பயணம்
வண்ணமில்லா ஓவியம்
சூழலா கடிகாரம்
முழுமையடையா சிற்பம்...
Posted by: Evil
« on: November 25, 2025, 01:35:36 AM »


அவள் யார் ?

அவளின் மனது கல் போன்று இருந்தாலும்,
சிறிய உளியாய் நான் மாறி, அவளின் மனதில்
என் உருவத்தை சிற்பமாய் செதுக்குகின்றேன்!

அவள் தன் வீட்டின் கஷ்டம் போக்க வேலைக்கு போக ,
அங்கு படும் துயரங்களால் தான்
மனதை கல் ஆக்கி  கடந்து செல்கின்றாள்
தன் வீட்டின் நலனுக்காக !

அவள் கல்லாக தன்னை நினைத்தாலும்
கரைந்து கொண்டே போகிறாள்
வேலை சுமையின் காரணமாக!

அவள் கல்லாக நினைத்தாலும்,
சமூகத்தில் நடக்கும் துயரங்களினால்
அனு தினமும் பாதிக்கப்பட்டு , தினம் தோறும் அழுகிறாள் தனிமையில்
ஆறுதலுக்கு கூட அன்பு எனும் அரவணைப்பு இல்லாமல் !

அவள் வீட்டின் நலனுக்காக வேலை செல்கிறாள் என்று
புரிந்து கொள்ளாமல், அவளை நாள்தோறும் சிதைக்கின்ற
உறவுகளினால் கல் என இருந்தாலும்,
சிதறுகிறாள் சிறு துண்டுகளாய் உறவுகளின் சுடும் வார்த்தைகள்!

அவளின் மனதில் என்னைச் சிற்பமாய் செதுக்க நினைத்தேன்
ஆனால்  என் மனதையே  கல்லாக  மாற்றி அதில்
 அவள் உருவத்தை செதுக்கிவிட்டாள் அந்த அழகிய ராட்சசி!

அவள் நாள் தோறும்  என்னிடம் மட்டும்
சண்டை போடும் சண்டைக்காரி!

அவள் என் உள்ளே ஆவியாகப் புகுந்து
என்னுடன் பயணிக்கிறது
பயணத்தில் ஓர் ஒளியாய்!

தென்றல் காற்றும் கூட நுழைய முடியாத என்
இரும்பான மனதை அரை நொடிப் பார்வையால்
துளைத்து உள்ளே நுழைந்தவள் !

அவள் என்னிடம் தான் படும்  துன்பம் எல்லாம்
பகர்ந்து கொள்வாள் அனு தினமும்!
அவள் என்னை நினைக்காத நாளும் இல்லை,
நான் அவளை நினைக்காத நொடியும் இல்லை !
 
அவளின் கரம் பிடித்த அந்த நொடி
கனவாக இருந்தாலும் ,என் மனத்தில் காலத்தினாலும் அழியாதது!
அழகிய வண்ணங்களால் ஆன
வானவில்லிலிருந்து  இறங்கி வந்த தேவதை அவளே!

அவள் இடைவிடாது என்னை வம்பு பண்ணும் சிறு பிள்ளையும் அவளே!
அவளை பற்றி சொல்ல வார்த்தைகளே இல்லை !
என் வார்த்தை கூட அவள் பெயராக மாறி போனது !
அவள் யார்? அவள் தான் என்னவள்!!
Posted by: Clown King
« on: November 24, 2025, 11:49:38 PM »

தியாகம்

தன்னை இழந்து மற்றவர் இன்புற்று இருக்க வாழும் வாழ்க்கை   இவ்வகை வாழ்க்கை இன்றைய சமுதாயத்திற்கு பொருந்துமா எல்லோராலும் கேட்கப்பட வேண்டிய ஒரு கேள்வி

மெழுகுவத்தி தன்னை உருக்கி நான் சுற்றி இருக்கும் இடத்திற்கு வெளிச்சத்தை கொடுக்கின்றது
இதே போல பல மனிதர்களை நாம் இப்ப பிரபஞ்சத்தில் காண முடியும்

கரப்பான் பூச்சிகள் இரண்டு வகைகளில் உண்டு ஒன்று முட்டையிடும் மற்றொரு வகையோ குட்டியை தன் வயிற்றில்  சுமந்து அது பிறக்கும் போது தன் வயிற்றறை கிழித்துக்கொண்டு தன் உயிரை தியாகம் செய்து தன் குட்டியை இவ்வுலகிற்கு கொடுக்கின்றது இது பல உயிரினங்களுக்கு பொருந்தும் இது தன் சந்ததியினை தடையின்றி வாழ வழி செய்கிறது

எத்தனையோ குடும்பங்களில் முதலாய் பிறந்தவன் தன் உடன் பிறந்தவள் திருமண வாழ்க்கை அமைவதற்காக காத்திருந்தேன் தன் வாழ்வை தியாகம் செய்திருப்பதை பார்த்திருக்கின்றோம்

எத்தனையோ சீமந்த பொத்திரிகள் குடும்பச் சுமையை தன் தலையில் சுமந்து தன்னுடைய தமக்கைக்கும் தனையனுக்கும்  குலதெய்வமாக வாழ்ந்திருக்கின்றார்கள்

இலக்கியங்களை பார்க்கும் போது அண்ணன் மட்டுமல்ல தம்பிக்களும் தியாக உள்ளங்கள் ஆக படைத்திருக்கின்றார்கள் கும்பகர்ணன் தன் அண்ணனுக்காக தன் உயிரை தியாகம் செய்தவன் லட்சுமணன் அண்ணனுக்காக தன் ராஜ வாழ்க்கையைத் துறந்து அண்ணனுடன் கைகோர்த்து துறவறம் புரிந்தவன் இவற்றில் கூட ரத்த பாசம் உண்டாகும் ஆனால் கர்ணனோ நட்புக்காக தன் உயிரை தியாகம் செய்து தியாகத்தின் திரு உருவமாக நின்றான்

மேலே கண்டதோ உறவு பாசம் நட்ப ஆனால் தமிழில் மேல் காதல் கொண்டு இறைவன் மேல் காதல் கொண்டு தன் இளமையையே தியாகம் செய்த அவ்வை பாட்டியை மறந்திட முடியுமா மணிமேகலையை இலக்கியத்திலிருந்து எடுத்துதான் விட முடியுமா வ உ சிதம்பரம் பிள்ளையை மறக்க முடியுமா தன் சொத்துக்கள் அனைத்தையும் நம் தாய் திருநாட்டிற்காக தியாகம் செய்த அந்த நல்ல ஆத்மாவை

மேற்கூறியவை அனைத்தும் நம் செவிகளால் மற்றும் எழுத்து வடிவமாகவே காணப்பெற்றோம்

நானோ என் இதயத்தால் என் கண்களால் தியாகச் செம்மலை என் அன்னையின் உருவில் கண்டேன்
இதை வளர்த்த அன்னை அம்மா என்று அழைப்பேன் என் அம்மா ஒரு விதிவிலக்கு மாற்றான் தாய் பிள்ளைகளான எங்களை தன் பிள்ளையாக பாவித்த தன் அண்ணன் எத்தனை அழைத்தபோதும் எங்களுக்காக எங்கள் உடன் இருந்து தன் வாழ்வை தியாகம் செய்தால் நான் கண் கண்ட என் தியாகச் செம்மல் என் அன்னையே


விடையை உங்களிடமே விடுகிறேன்  இப்பொழுதுள்ள சமுதாயத்தில் இப்படிப்பட்ட தியாக உள்ளங்களை காண முடியுமா
முடியும் எத்தனையோ தியாக உள்ளங்கள் நம் கண்ணுக்குத் தெரியாமல் வாழ்ந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றனர்
இவ்வுலகம் அதன் வழியே இயங்கிக் கொண்டிருக்கின்றது இன்றளவும் ...


Posted by: Minaaz
« on: November 24, 2025, 10:37:25 PM »

ஓர் தசைப்பிண்டத்தில் தத்ரூபமாய் வடிவமைக்கப்பட்ட ஓர் உயிர்...


இம் மண்ணில் விருட்சமென
தடம் பதிக்கும் போது பல்வேறு சவால்கள்களும்
அவனுக்கே தெரியாது, அவன் கூடவே பயணிக்க தயாராகி விடுகின்றது..

காதல், நட்பு, தேடல், சந்தோசம், துக்கம் என்ற
பல பெயர்களில் பல்வேறு விடயங்களைத்தான்
இம் மண்ணில் மானிடன் மரணம் வரை
தேடியோடிக்கொண்டிருக்கிறான்.

எத்தனை உடைவுகள் வந்தாலும்
உறுதியாய், கற்பனையிலும் சிறந்த ஓர் உலகினை
தேடுவதும் அதனை நிஜமாக்கிட
போராடுவதும்தான் அவனின் இயல்பு..


வீழ்ந்து எழும் ஒவ்வொரு நொடியும்
விண்ணை எட்டிப் பிடிக்கும் தூரத்தை
உயர்த்திக் கொண்டுதான் இருக்கிறான்..

சிதைந்திருந்த அறியாமையிலும்
சித்தரிக்கப்பட்ட இம் மண்ணை
சிறந்த சிந்தனைகளால் அழகியதொரு சிற்பமாய்
செதுக்கியிருக்கிறான் பல்வேறு கல்வியியல் வளர்ச்சியாலும்
தொழில்நுட்ப வளங்களாலும்..

அப்பேர்ப்பட்ட சிந்தனையின்
சிகரம் தான் மானிடன்...
அப்படி இருந்தும் சில சமயங்களில்
சில உடைவுகள் ஊண்டத்தான் செய்கிறது..
அதற்காய் தன்னைத் தானே சமுதாயத்திற்கு இரையாக்கிவிட இயலாது அல்லவா!!??..

ஆம்..!
சமுதாயம் என்ற ஒன்றால்
தம்மை ஒளிர்விக்கவும் முடியும்
இருள் ஆக்கவும் முடியும்..

யாருக்கும் மயங்கி விடாது
பாறையின் இயல்பென
முனைந்து முன் நிற்க வேண்டும்..
பாறையைக் குடைந்தால்
அழகிய சிற்பம்,
பாறையை சிதைத்தால் பயிர்கள் விளையும் மண்..,
இத்தனையும் அதன் இயல்பில் இருக்கும் போது
வெரும் பாறை என்ற கணிப்பே..., ஆனால்
அதனுள் ஏதோ ஓர் அழுத்தத்தை பிரயோகிக்கும் போதே
அதன் உண்ணதம் வெளிப்படும்..

அவ்வாறே மானிடா நீயும் இங்கே...
போலி வார்த்தைகளால்
உள்ளத்தையும் மூளையையும் சலவை செய்யும் போது
உன்னை நீயே கூர்மையாக்கிக் கொள்..
உன்னுள் எழும் சிறந்த சிந்தனையே
 உனக்கு முன் உருவாகும் உன் அழகிய உலகை மட்டும் அல்ல,
 அவ் உலகில் உன் இடத்தையும் பிரதிபலிக்கும்.
[/b]
Posted by: RajKumar
« on: November 24, 2025, 10:19:09 PM »

உணர்வுகளற்ற என் கல் நெஞ்சில்
கால் தடம் பதித்தவளே
கால் தடம் பட்டவுடன் எனக்குள் மறைந்திருக்கும் மென்மையான உணர்வை
வெளிக்கொண்டு வந்தாயே

சிதைந்திருந்த என் மனதை
உன் சிரிப்பால் சிறகடித்து பறக்க வைத்தாய்
உன் கடைக்கண் பார்வையால்
என் அன்பு இழ்ந்த கல் நெஞ்சமும்
அன்பின் ஊற்று ஆனதே

கானல் நீர் போல் மறைந்து இருந்த
என் வாழ்வின் நிறைவேற ஆசைகளை நிறைவேற்றினாய் உன் வரவால்

அன்பு இழந்து நொறிங்கிய
என் இதயத்தை
உன் இரு கைக்கொண்டு இணைத்து
இதயத்தை இதம் ஆகினாய்

ஈரம் இல்லாத கல் நெஞ்சம்
என்ற வார்த்தை பொய் ஆகினாய்
உன் கண் விழியின் ஈரத்தால்

உன் கண்ணீர் துளியால்
என் இதயம் உருகியதே
கொஞ்சம் சிரித்தாய்
என் நெஞ்சம் குளிர்ந்தது
சிறியதாய் ஏதோ பேசினாய்
என் நெஞ்சம் மகிழ்ந்தது

உன் நேசமிகுந்த நேசத்தால்
பாசம் நிறைந்த பாசத்தால்
அன்பு கலந்த நெஞ்சத்தின் காதலால்
என் நொறிங்கிய நெஞ்சத்தின்
வலியை குறைத்தாய்
வடுக்களாய் இதயத்தில் புதைந்த
பழைய நினைவுகளை
மறக்க செய்தாய்
இறுகிய என் மனத்தின் வலி உணர்த்தி
என் தனிமை வலியை போக்கினாய்

கடந்த கால கசந்த நினைவுகளை கலைந்து
நிகழ் காலத்தில் மன மகிழ்ச்சியுடன்
வாழ வைத்தது உன் காதல்

உன்னால் மென்மையானது
என் கல் நெஞ்சம்




Posted by: Forum
« on: November 23, 2025, 10:14:22 PM »

ஓவியம் உயிராகிறது ( படம் பார்த்து கவிதை கிறுக்கு ..)

நண்பர்கள் கவனத்திற்கு ....

சொந்த ஆக்கமும் ஊக்கமும் கொண்ட உங்களுக்காக உங்கள் சிந்தனை திறனை வளர்ப்பதற்கும் உங்கள் கற்பனைகளை மெருகூட்டுவதர்க்கும் ஏதுவாக உங்களுக்காக இந்த களம் அமைக்கப்பட்டு இருக்கிறது...

இங்கு ஒரு ஓவியம் அல்லது நிழல் படம் கொடுக்கப்படும் ... அந்த ஓவியத்துக்கு உங்கள் கற்பனைகளில் தோன்ற கூடிய உங்களால்
உயிர் கொடுக்க கூடிய சிந்தனைகளை கவிதை கிறுக்கல்களாக பதிவு செய்யலாம் ....


கவிதைகளுக்கான விதிமுறைகள்

1-இங்கே நீங்கள்  சுயேட்சையாக புதிய பதிவுகளை மேற்கொள்ள முடியாது.இப்பகுதியில் கவிதை பதிவதற்கு முன்பதிவு செய்வது கூடாது. (உங்கள் பதிவுகள் அழகுற அமைவதற்காக)

2-தயவு செய்து  இங்கே பதியப்படும் பதிவுகளுக்கு யாரும் கமெண்ட்ஸ் போட வேண்டம்... அந்த நபருக்கு நீங்கள் பிரத்தியேகமாக pvt  தகவலாக உங்கள் வாழ்த்து , தகவல்களை தெரிவித்து கொள்ளலாம்.

3-முதலில் சொந்தமாக பதியப்படும் 8 கவிதைகள் மட்டுமே பிரதி சனிக்கிழமை அன்று நண்பர்கள் இணையதள வானொலியில் கவிதை நிகழ்ச்சியாக தொகுத்து வழங்கப்படும்.

Updated on 26 Oct 2020:

4-நிகழ்ச்சி சிறப்புற தொகுத்து வழங்குவதற்கு ஏதுவாக,  உங்கள் கவிதைகள் 16 வரிகளுக்கு குறையாமலும் ,  60 வரிகளுக்கு மிகாமலும் அமையும்படி எழுத வேண்டுமாய் அன்போடு கேட்டுக்கொள்கிறோம்.

விதிமுறை சேர்க்கப்பட்ட நாள் : 07-ஜூலை-2025

5-செயற்கை நுண்ணறிவு தொழில்நுட்பம் (Artificial Interlligence) மூலம் உருவாக்கப்பட்டு பதிவு செய்யப்படும் கவிதைகள் இந்த நிகழ்ச்சியின் பண்பலை ஒளிபரப்பில் இடம் பெறாது என்பதை தெரிவித்து கொள்கிறோம்.

விதிமுறை சேர்க்கப்பட்ட நாள் : 07-செப்டம்பர்  -2025

இப்பகுதியில் பதிவிடப்படும் கவிதைகள் சிறப்புற அமையும் வகையில் சில விதிமுறைகள் கூடுதலாக சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.

6- நிகழ்ச்சி எண் 381 முதல் அடுத்து வரும் மூன்றாவது வாரம் தொடர்ச்சியாக கவிதை பதிவிடும் நண்பர்களின் பதிவு பண்பலை நிகழ்ச்சியில் இடம்பெறாது (மற்ற  8 கவிதைகள் பதிவு செய்யப்பட்டுஇருப்பின்)  என்பதை தெரிவித்து கொள்கிறோம்.

7-ஓவியம்  உயிராகிறது நிகழ்ச்சியின் மறு ஒளிபரப்பின்பொழுது (ஞாயிற்று  கிழமை )  அடுத்த வார நிகழ்ச்சிக்கான  நிழற்படம் கொடுக்கப்படும். ஆனால் உங்கள் கவிதைகளை அடுத்தநாள் (திங்கள்கிழமை) உங்கள் சாய்ஸ் நிகழ்ச்சியின் பொழுது பதிவு செய்யப்படும் வகையில் இப்பகுதி திறக்கப்படும்.

நிழல் படம் எண் : 388

இந்த களத்தின்இந்த  நிழல் படம் FTC Team சார்பாக         வழங்கப்பட்டுள்ளது   ... ..... இந்த படத்திற்கு உங்கள் கவிதைகளால் உயிர் கொடுங்கள்...


உங்கள் கவிதைகளை  எதிர்வரும் புதன்கிழமை இந்திய நேரம் இரவு  11:59 PM இக்கு முன்னதாக பதிவு செய்யவும்