Posted by: Shreya
« on: Today at 03:14:13 AM »மௌனமே அவளது பதில்…!
யாரடா இவள் இவ்வளவு கல் நெஞ்சுக்காரி?
இவளை உடைப்பது கஷ்டம் போலே…
ஆணவம் பிடித்தவள், இரக்கமற்றவள்,
கருணை என்ற சொல்லே அவளகத்தே இல்லை.
புன்னகை கூட முகத்தோடு பிணக்காயிருக்க,
உணர்வுகளை மறந்த கல் சிலை போல அவள்.
இவளை யாருக்கு பிடிக்கும்?
அழகை மட்டும் தாங்கி நிற்கும் அவள்…
அவளுக்கு நான் பணிவது தகுதி இல்லாததற்கே.
இவள் உள்ள உலகத்துக்கு
அவள் என்ன பயன் கொடுத்திருப்பாள்?
எத்தனை இழிந்த பேச்சுகளுக்கும்
அவள் சுலபமான இலக்கா இருந்திருக்கிறாள்.
வார்த்தைகளே இல்லாமல் போனாலும்
அவளை வசைபாட உலகம் தயாராகத்தான் இருக்கும்.
ஆனா அவள் என்ன பாவம் செய்தாள்?
இந்தப் பெண்ணாய் பிறந்ததைத்தவிர…?
அவள் உள்ளத்திற்குள் சென்று பார்த்தால் தான் தெரியும்—
எத்தனை துண்டுகளாய் உடைந்து கிடக்கிறாள் அவள்!
கல்லாய் தெரிந்தாலும் அவள் நினைவுகள்,
கடலாய் பொங்கும் கனவுகளைக் கொண்டவள்.
வெளியில் கல் சிலைபோல் தெரிந்தாலும்,
உள்ளே சென்றுப் பார்ப்பாய்—
அவள் ஒரு அழகிய கலை.
உலகம் வீசும் கற்கள் எல்லாம்
அவளுக்கு வெற்றியின் படிக்கட்டுகள்.
அவள் தேடும் உலகம் வெளியில் இல்லை…
அவளுள் தான் இருக்கிறது.
அவளின் எண்ணக்குரல்கள்
அவளை மலராகவும், புயலாகவும் மாற்றும்.
அவள் கண்கள் மூடப்பட்டிருக்கலாம்,
காதுகள் கேட்காமல் இருக்கலாம்,
உதடுகள் சிரிப்பை மறக்கலாம்—
ஆனா அவளது எண்ணங்களை
நீயால் ஒருபோதும் சிறை பிடிக்க முடியாது!
எத்தனை கேள்விகள், கிண்டல்கள், விமர்சனங்கள் வந்தாலும்
அவை அவளை முட்டுவதில்லை—
அவள் இருக்கும் சிந்தனை குகைகளில்.
அவள் அனுமதிக்காவிட்டால்
காற்றே கூட அவளிடம் நெருங்க முடியாது.
பறக்க துடிக்கும் பறவையைப்போல்
ஆயிரம் கனவுகளுடன் அவள்!
ஆனால் அவளை பலவீனப்படுத்த
லட்சம் குழப்பங்களும் முன் நிற்கும்.
அதற்கும் மேலே அவளது மனஉறுதி.
உலகம் எவ்வளவு காற்றை வீசினாலும்—
காணாமல் ஆக்க முயன்றாலும்—
அவள் ஒருபோதும் மாறப் போவதில்லை.
அனைத்தையும் தாண்டி
இந்த பூமியையே வெல்வாள் அவள்!
இனி அவள் பேசப் போவதில்லை…
அவளது மௌனமே எல்லா கேள்விகளுக்கான பதில்..!

